Biden en de ‘Anti-Desinformatie Campagne’ van de media

Misschien wel de grootste leugen was de jarenlange campagne om suggesties te “debunken” dat Biden niet meer in staat zou zijn om het hoogste ambt in het land te bekleden. PolitiFact was zeer ijverig in het “factchecken” van “cheap fakes” die beweerden dat Joe Biden seniel was.

Jarenlang hebben de media, “factcheckers” en “anti-desinformatie” initiatieven het publiek verteld dat er niets mis was met Joe Biden. Een paar weken geleden, in een tijdsbestek van vijf minuten, sloegen ze om. Snelle dementie had de president getroffen en het was tijd voor verandering, schrijft Andrew Lowenthal.

De mensen die beweren dat ze waarheid van fictie kunnen onderscheiden, hebben jarenlang gelogen ondanks de verpletterende vanzelfsprekendheid. Wat nog verbijsterender is, is waarom zoveel mensen er zo lang in mee zijn gegaan. Was het angst?

Onverschilligheid? Lafheid? Er werd een ongelooflijk niveau van discipline opgelegd – dat nu gelukkig is ontrafeld. In plaats van “desinformatie” te debunken, verspreidden Biden’s beschermers het vaak.

In augustus 2020 coördineerde het Aspen Institute een Hunter Biden laptop pre-bunk oefening die probeerde een waargebeurd verhaal te onderdrukken om Biden’s eigenzinnige zoon te beschermen en de president af te schermen van ernstige beschuldigingen van corruptie. Een groot aantal grote media en Big Tech namen deel aan die exercitie, waaronder de New York Times, Washington Post, Twitter, Facebook en nog veel meer. Claire Wardle, voormalig directeur van de “anti-desinformatie” NGO First Draft (nu het Information Futures Lab aan de Brown University) deed ook mee.

In een brief die zou zijn georganiseerd door Anthony Blinken, beweerden 51 voormalige agenten van de inlichtingendienst dat de laptop van Hunter Biden een “Russische informatieoperatie” was en dat Facebook, Twitter en anderen het verhaal op hun platforms onderdrukten. Bijna iedereen geeft nu toe dat de laptop echt was.

Of neem Biden’s bewering dat “je geen Covid krijgt als je deze vaccinaties hebt.” PolitiFact dacht dat dit misschien een “overdrijving” was, maar verzekerde ons dat gevallen van gevaccineerden die Covid krijgen “zeldzaam” zijn.

De Partij vertelde je dat je niet alleen het bewijs van je ogen en oren moest verwerpen, maar van je hele lichaam.

Maar de grootste leugen was misschien wel de jarenlange campagne om suggesties te “debunken” dat Biden niet meer in staat zou zijn om het hoogste ambt in het land te bekleden. PolitiFact was erg ijverig in het “factchecken” van “cheap fakes” en andere verhalen die beweerden dat Joe Biden seniel was, en stelde ons gerust dat alles in orde was.

De term “cheap fake” werd bedacht door Britt Paris en Hunter Biden-laptopontkenner Joan Donavan. Donavan is al heel lang het lievelingetje in het veld van de “desinformatiebestrijding”.

In de woorden van de Aspen Hunter Biden laptop pre-bunker Claire Wardle zijn de Biden cheap fakes “de bewapening van context. Het is echte inhoud, maar de context verandert door kleine bewerkingen. Iedereen kan kwetsbaar zijn met de juiste bewerking.” Het is zelfs zo dat Wardle op 21 juni nog water bij de wijn deed voor Biden. In een artikel in de New York Times waarin hij probeerde “misleidende video’s te debunken die inspelen op de al lang bestaande bezorgdheid van kiezers over zijn leeftijd en capaciteiten [van Biden] en deze versterken,” legde Wardle uit dat “dit geen nieuw narratief is, maar voortbouwt op een bestaand narratief, dat meestal veel effectiever is.” Ja, inderdaad, het toevoegen van meer waarheidsgetrouwe informatie aan andere waarheidsgetrouwe informatie maakt een argument vaak overtuigender.

Neem nu Rebekah Tromble, universitair hoofddocent Media en Publieke Zaken en directeur van het Institute for Data, Democracy, and Politics aan de George Washington University. Volgens Tromble werd “Biden een hoofddoelwit van misleidende bewerkingen.” “Deze clips zijn gebaseerd op een veelgebruikt narratief over president Biden dat populair is onder zijn tegenstanders: Hij is oud, stuntelig en seniel, wat betekent dat hij incompetent is en niet in staat om deze baan te doen.”

Zijn blunders en onvermogen om duidelijk te spreken hebben niets te maken met zijn cognitieve capaciteiten, maar met het feit dat “Biden als stotteraar is opgegroeid.”
PolitiFact is een project van het Poynter Institute dat het grootste netwerk van factcheckers ter wereld coördineert, het International Fact-Checking Network (IFCN). IFCN wordt grotendeels gefinancierd door Facebook, maar ook door de “Craig Newmark Foundation, de Koch Foundation, de Knight Foundation, het Omidyar Network, de National Endowment for Democracy, Microsoft en de Washington Post.” Dit is geen kleine “factchecking” organisatie in de marge; het is een van de toonaangevende organisaties in de sector. Misschien maakt de naam het duidelijk – het is Politi(cised) Factchecking.

Newsguard, een “desinformatie” ranglijstdienst die de advertentie-inkomsten van een nieuwssite kan bestraffen via zijn beoordelingssysteem, is ook actief geweest. Power Line, een conservatief online nieuwskanaal, beweert dat Newsguard in 2021 contact met hen opnam over hun beweringen over de cognitieve achteruitgang van Biden. In een e-mail vroeg Newsguard:

De aanpak van Newsguard is vooral verontrustend omdat het de inkomsten van mediakanalen kan beïnvloeden en vanwege de sterke banden met het ministerie van Buitenlandse Zaken en inlichtingendiensten – voormalig CIA-directeur Michael Hayden maakt deel uit van het bestuur.

Als dat allemaal niet lukt, kun je altijd nog de Russen de schuld geven. EUvsDisinfo, een project van de Europese Unie om “de voortdurende desinformatiecampagnes van de Russische Federatie te voorspellen, aan te pakken en erop te reageren” beweerde dat berichten dat Biden “seniel” zou zijn “nep” zijn en deel uitmaken van “pro-Kremlin desinformatie.”

De mainstream media waren ook een kritisch onderdeel van de leugenmachine en beweerden dat recente video’s waarop Biden te zien is terwijl hij afdwaalt tijdens een G7-evenement “desinformatie” of “cheap fake vervalsingen” waren en deel uitmaken van een gezamenlijke inspanning om “het narratief te hameren dat Biden te oud is om president te zijn”. PolitiFact heeft het verhaal ook “op feiten gecontroleerd” met de gebruikelijke regel.

De lijst kan nog wel even doorgaan, maar Matt Orfalea’s verbazingwekkende “scherpe compilatie” slaat de nagel aan de doodskist. Ongetwijfeld meer “uit de context gerukte” clips en “cheap fakes” volgens de “anti-disinformatie” “experts” .

Wat is de les? Aan de ene kant werken censuur en onderdrukking maar zo lang. De realiteit haalt je uiteindelijk in. Maar het vertelt ons ook dat veel mensen kunnen doen alsof de keizer kleren heeft, zelfs als hij poedelnaakt is en het halve hof uit volle borst schreeuwt en wijst – ook bekend als “het verspreiden van desinformatie”. Het lijkt erop dat er een eindeloze voorraad van “factchecking” en “anti-disinformatie” sycofanten klaar staat om te buigen en te schrapen voor de gekke koning.

Uiteindelijk vertelt het ons hoe corrupt de “factchecking” en “anti-desinformatie” industrieën zijn. Hoewel er steeds meer mensen aan de buitenkant zijn die hun mond open doen, hebben de interne lafheid en het monddood maken van critici ervoor gezorgd dat er steeds meer corruptie is. Dit is een algemeen probleem in de liberale en progressieve sferen waar vrome treiteraars de dialoog de mond hebben gesnoerd. Deze corruptie heeft progressieven en liberalen naar een rampzalige doodlopende weg geleid. Als er geen wonder gebeurt, komt Trump eraan.

Als er enige gerechtigheid is, dan komt er ook een afrekening voor de “factcheckers” en “anti-desinformatie” “experts.”

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Het Rijk der Leugens

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: