We kennen ze inmiddels wel: de digitale frontstrijders. Mensen die met groot enthousiasme en morele zekerheid oorlogskreten de wereld in sturen – vanuit hun luie stoel, met wifi en latte macchiato. Ze posten op sociale media, van X tot Instagram, van Facebook tot TikTok, en schrijven met een ernstig gezicht zinnen als: “Rusland moet volledig worden verslagen, net als nazi-Duitsland.” Dat klinkt bijna heroïsch. Maar kun je deze toetsenbordhelden serieus nemen?
Wie dergelijke eisen serieus neemt, heeft het niet alleen over meer wapenleveranties. Hij heeft het ook – bewust of onbewust – over meer doden. Over dat anderen moeten vechten. Dat anderen hun zonen verliezen. Dat anderen in de modder bevriezen, sterven onder een regen van kogels, verminkt terugkeren uit de oorlog – als ze al terugkeren, schrijft Lothar Renz.
Deze digitale frontstrijders leven in veilige landen, ver weg van het front. Hun beeld van oorlog is sterk beïnvloed door series, podcasts en YouTube-kanalen over militaire geschiedenis. Hun bijdrage bestaat uit reposts, boze reacties en morele zelfbevestiging in hun nieuwsfeed. Met alle respect, het zijn generaals in een warm huis. Hun wapen: verontwaardiging. Hun slagveld: het algoritme.
De prijs van de overwinning
Een “totale overwinning” – dat klinkt misschien aantrekkelijk als je die niet zelf hoeft te bevechten. Maar wat houdt dat concreet in? Moskou in puin? Tientallen jaren van guerrillastrijd? Een nieuw IJzeren Gordijn, dit keer aan beide kanten elektrisch geladen? Een nucleaire escalatie?
En wat kost dat allemaal? Niet in geld, maar in levens, in toekomst, in vertrouwen?
En niet alleen aan één kant. Ook aan Russische kant sterven jonge mannen. Zonen, vaders, ooms. Velen die geen keuze hadden, die vechten voor een systeem dat ze niet in twijfel hebben getrokken of dat hen het zwijgen heeft opgelegd. Elke dode – aan beide kanten – is er één te veel.
Wie serieus meent dat deze oorlog tot de laatste man moet worden gevoerd, zegt in feite: meer graven, meer ellende, meer verminking. Ook onder degenen die je misschien niet eens haat, maar alleen hebt ontmenselijkt omdat ze aan de “verkeerde kant” staan.
Vrede is niet comfortabel, maar wel verstandig
Vrede die compromissen vereist, voelt onbevredigend. Het past niet bij de betweterij van velen die zich online tooien met morele verontwaardiging. Maar het voorkomt verder sterven.
Vrede is geen capitulatie. Het is ook geen deal met de duivel. Het is een poging om uit de logica van vernietiging te breken voordat deze alles verzwelgt. Zelfs een slechte vrede kan tijd, ruimte en hoop creëren – iets wat oorlog systematisch vernietigt.
Wie oorlog wil, moet die zelf voeren
Wie dus de grote eindstrijd eist, moet eerlijk zijn. Niet ‘wij’ moeten dan vechten. Maar ‘zij’, de sofa-strijders. Wie oorlog wil, moet die niet eisen – hij moet die voeren. Al het andere is laf.
Want moed wordt niet afgemeten aan likes of retorische scherpte. Maar aan het risico dat je zelf bereid bent te nemen. En misschien is het tijd om onze eigen opgewondenheid te temperen. De app eens te sluiten. En te beseffen: vrede is ongemakkelijk. Maar oorlog is de hel.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Zo waar dit.
Het soort “goede”mens dat :
– basisgoederen onbetaalbaar maakt
– pensioenleeftijden langer en langer uitstelt
– energieprijzen opschroeft
– vaccinatieprogramma’s opdringt
– dienstplicht wil invoeren voor kanonnenvoer om hun spelletjes te kunnen spelen
– culturen vernietigt door immigratiestromingen te forceren
– ieder jaar meer winst moet maken om geen verlies te lijden
– de mond vol heeft van westerse democratie en eerlijke vrije markten
– de kloof tussen arm en rijk steeds groter laat worden
– die iedere keer weer de kiezers in de luren leggen met A zeggen en B doen.
gaat all-in tegen de Russen die coûte que coûte kapot gemaakt moeten worden.
En ja, de rekening komt bij anderen te liggen.
De baten belanden bij hun.
Maar ze zeggen wel fijntjes tegen de burgers : jullie zijn medeplichtig, want jullie hebben gekozen voor ons.
Het is maar dat u het weet.
Voor wie is dit stukje geschreven? Het leest alsof de digitale soldaten die digitaal voor de vrede strijden, worden neergezet als de voorstanders van oorlog en dood en verderf.
Zucht… de hoernalistjes zijn verworden tot ex-darters die nu hele avonden praten over andere darters en om bestaansrecht te hebben gaan ze praten over het praten van anderen en over de darter die ze zelf waren en het spel en de darts.
De meeste artikelen slaan de plank helemaal mis. Ennuh… hoe zou het gegaan zijn als de couchwarriors hun strijd niet hadden geleverd?
Deze journalist snapt niet wat een informatie oorlog is en dat zo’n oorlog wordt gevochten door digitale soldaten. Daarom kijkt deze journalist neer op de digitale strijders die in deze informatieoorlog voor het collectieve bewustzijn hebben gestreden. De schrijver klinkt als een linkse idioot die zijn eigen haatvolle en voor oorlog juichende linkse achterban beschrijft. Want ik ben in 8jr in deze oorlog maar een paar idioten tegengekomen die daadwerkelijk oorlog wensen en willen.
De schrijver zou de digitale soldaten bedanken voor al hun harde werk, als de schrijver zou begrijpen dat er een digitale spirituele en psychologische oorlog bezig is. Deze journalist is nog niet half wakker en staat met 2 benen in de oude wereld.
Het enige waar de schrijver gelijk in heeft, is dat de tijd is gekomen dat we offline, in het echte leven, vrede moeten gaan maken.
@theme, Want ik ben in 8jr in deze oorlog maar een paar idioten tegengekomen die daadwerkelijk oorlog wensen en willen
Ik ook niet. Geen enkele, en anders worden die direct uitgekotst. Ook op fora. Collectief willen we vrede, collectief laden we AI met die boodschap. Niet andersom. Ik hoop dat Ai op tijd is gekomen. Misschien wel, maar het is te vroeg om dat te kunnen zeggen.
‘Wanneer je om de overwinning hebt gebeden, heb je gebeden om vele onvermelde resultaten die volgen op de overwinning – je moet het volgen, je kunt niet anders dan het volgen. Op de luisterende geest van God viel ook het onuitgesproken deel van het gebed. Hij gebiedt mij het onder woorden te brengen. Luister!
Heer onze Vader, onze jonge patriotten, idolen van ons hart, trekken ten strijde – wees Gij hen nabij! Met hen – in geest – trekken ook wij uit de zoete vrede van onze geliefde haarden om de vijand te verslaan. O Heer onze God, help ons hun soldaten met onze granaten in bloedige stukken te scheuren; help ons hun glimlachende velden te bedekken met de bleke lichamen van hun patriottische doden; help ons het gedonder van de geweren te overstemmen met het geschreeuw van hun gewonden, die kronkelen van pijn; help ons hun nederige huizen te verwoesten met een orkaan van vuur; help ons de harten van hun onschuldige weduwen te verscheuren met vergeefs verdriet; help ons hen dakloos te maken met hun kleine kinderen om zonder vrienden rond te dwalen in de woestenij van hun verlaten land, in vodden, honger en dorst, spelend met de zonnevlammen in de zomer en de ijzige winden van de winter, gebroken van geest, uitgeput door de arbeid, U smekend om de toevlucht van het graf en het ontzegd –
Omwille van ons die Aanbid U, Heer, vernietig hun hoop, verwoest hun leven, verleng hun bittere pelgrimstocht, maak hun stappen zwaar, bewater hun weg met hun tranen, bevlek de witte sneeuw met het bloed van hun gewonde voeten!
Wij vragen het, in de geest van liefde, aan Hem die de Bron van Liefde is, en die de immer trouwe toevlucht en vriend is van allen die zwaar getroffen zijn en Zijn hulp zoeken met nederige en berouwvolle harten. Amen.’
-M. Twain, The War Prayer, 1916
–
‘This isn’t about the ordinary wicked.
Wicked leaders [..] have no intention of changing course. [..]
–
The organized wickedly [censored] has the self-consciousness of a snake devouring a mouse.
It regards the death spasms of the mouse as “hatred.”
Increasingly, we are taught to accept the snake’s perspective, even if we are the mouse.
–
“We have already contrived to possess ourselves of the minds of the mouse communities…they all come near…looking through the spectacles we are setting astride their noses.” (“Protocols of Python,” 12)’
–
your unborn needs aborted
your sons need hormone therapy
your daughters need feminism
your nation needs replaced
– there’s no conspiracy
— this is progress
— don’t be a NAZI