Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik vind het steeds moeilijker om de buitengewone tijden waarin we leven onder woorden te brengen.
Zelfs de beste satirici kunnen niet op tegen de verbazingwekkende, komische taferelen die de Britse en Amerikaanse heersende klassen ons hebben geboden tijdens het bezoek van Donald Trump aan Windsor Castle en Chequers, schrijft Jonathan Cook.
Koning Charles die Trump een rondleiding gaf door zijn met belastinggeld gefinancierde landhuis en terrein, onderstreepte alleen maar de vazalstatus van Groot-Brittannië.
Maar het pronken van de koning met zijn, en onze, onderdanigheid aan de Amerikaanse imperiale orde slaagde er op de een of andere manier niet in – zoals dat in vroegere tijden wel het geval was – om de permanent gebruinde gangster-in-chief meer aanzien te verlenen. Hij zag er alleen maar meer uit als een verwende, reusachtige peuter die voortdurend afgeleid en gekalmeerd moest worden.
Stop hem in de gouden kinderwagen en laat hem een uurtje of zo rondrijden op het terrein, uit het zicht. Laat hem met soldaatjes spelen en naar snelle vliegtuigen kijken die overvliegen. Laat hem zich verkleden en een feestje houden in de grote eetzaal.
Dit alles in de hoop dat hij geen driftbui zou krijgen en geen vervelende importheffingen op onze goederen zou leggen.
Misschien begreep zijn scenarioschrijver dat postmoderne ironie de enige juiste reactie was. Hij liet in Trumps toespraak na het diner een goedkeurende verwijzing naar George Orwell vallen, de auteur van de dystopische roman 1984 over een samenleving waarin iedereen slaaf is van Big Brother.
Wat zou Orwell daarvan gevonden hebben?
Afgezien van het spektakel van onze heersende klasse die zich openlijk voor Trump neerboog, kwam de waarheid over de “speciale relatie” van Groot-Brittannië met de VS vooral naar voren in de onvoorbereide momenten rond zijn bezoek.
Het was Trump die aan een rebelse Australische verslaggever, die de Amerikaanse president wilde ondervragen over zijn corrupte persoonlijke zaken, uitleg gaf over de impliciete transactionele relatie tussen wereldleiders en de media: journalisten krijgen toegang tot de machtscentra, maar alleen als ze niet te diep graven.
Trump maakte duidelijk: “Je brengt Australië op dit moment veel schade toe. Ze willen met mij overweg kunnen. Je leider komt binnenkort bij me op bezoek. Ik ga hem over je vertellen.”
Welke carrièregerichte journalist wil zijn baan verliezen – of persoonlijk verantwoordelijk worden gehouden voor het opleggen van een nieuwe ronde Amerikaanse invoerheffingen?
Dat verklaart misschien waarom, toen Trump en Starmer na hun ontmoeting vandaag de pers te woord stonden, de journalisten die waren geselecteerd om het duo te interviewen, braaf alleen maar makkelijke vragen stelden.
Degenen die niet bang waren voor hun professionele reputatie – dat wil zeggen, gewone mensen – konden vrijelijk de straat opgaan om tegen het bezoek te protesteren. Zolang er geen gevaar bestond dat Trump aan hun protest zou worden blootgesteld.
Vier leden van de groep Led By Donkeys die het aandurfden een protest te organiseren dat daadwerkelijk gehoord zou kunnen worden, werden gearresteerd wegens “kwaadwillige communicatie”. Ze projecteerden op een van de torens van Windsor Castle een negen minuten durende documentaire over de decennialange, intieme relatie tussen Trump en de beruchte kinderprostituee Jeffrey Epstein.
Volgens de wet van 1988 is communicatie kwaadwillig als ze “bedreigend, onfatsoenlijk, grof beledigend of een bekende leugen” is. Aangezien de film volledig waarheidsgetrouw was en er niets onfatsoenlijks of bedreigends in stond (behalve voor de reputatie van de Amerikaanse president), interpreteert de Britse politie “grof beledigend” vermoedelijk als alles wat Trump zou kunnen beledigen – wat een groot aantal waarheidsgetrouwe zaken omvat.
Full @ByDonkeys Trump & Epstein Windsor Castle video #LedByDonkeyspic.twitter.com/B1anOnYZjS
— James Neill ≠ 𝕏 (@jneill) September 18, 2025
Het zijn niet alleen journalisten die een volledig transactionele, principeloze relatie met de macht hebben. Het bezoek was een krachtige herinnering dat politici dat ook hebben.
Yvette Cooper, de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, begroette Trump hartelijk toen hij in Londen uit zijn Air Force One-vliegtuig stapte. Dat is dezelfde Cooper die een paar jaar geleden, toen ze natuurlijk veilig in de oppositie zat, een gepassioneerde toespraak hield waarin ze Trump in niet mis te verstane bewoordingen veroordeelde als een seksueel roofdier waarmee we niets te maken zouden moeten hebben.
Als die ommezwaai verbijsterend leek, was de Tory-politica Penny Mordaunt er om ons eraan te herinneren hoe politieke principes eruitzien.
Toen ze werd ondervraagd door de nieuwe leider van de Groene Partij, Zack Polanski, noemde ze zijn – en vermoedelijk ook die van de meeste redelijke mensen – verzet tegen Trumps verbod op boeken, militarisering van de politie en terugdraaiing van de lang bevochten reproductieve rechten van vrouwen “studentenpolitiek”.
Mordaunt is, net als koning Charles, Keir Starmer en Yvette Cooper, een volwassene in de kamer. Zij begrijpen dat principes een luxe zijn die we ons niet kunnen veroorloven.
Laat de genocide in Gaza maar doorgaan. Beschrijf de hongersnood onder kinderen als “zelfverdediging”. Bestempel iedereen die dit probeert te stoppen als “terrorist’”
Want de ergste misdaad ter wereld is je te gedragen alsof principes ertoe doen, en te denken dat het redden van onschuldige levens meer is dan alleen maar dwaze “studentenpolitiek”.
Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
In het voetspoor van de culturele verrijking: Kakkerlakken, wandluizen en vlooien
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
De joodse stam van Levi, de Levieten, die het Vaticaan runnen, hebben maar een doel voor ogen namelijk:
1: het stichten van het Groot Israël, van de rivier de Eufraat tot de rivier De Nijl
2: de herbouw van de (derde) tempel van koning David op de berg Zion naast Jeruzalem
3: het Groot Israël moet direct een wereldmacht zijn.
Thans zien we dit allemaal in volle omwikkeling. Twee grootste en zichtbare christelijke / zionistische diep gelovigen Benjamin Netanyahu en Donald Trump die het Groot Israël en de bouw van de tempel van koning David nastreven op de berg Zion.
De Europese koninkrijken die de wereldmacht nastreven. Alles wordt geregeld vanuit het Vaticaan met Engeland als de financiële tak van het Vaticaan en de USA / NAVO als hun gewapende tak.
Alle Joodse profetieën worden daarom in scène gezet voor het Groot Israël (van Eufraat tot Nijl) met de herbouw van de derde tempel van Koning David op de berg Zion. Een Oekraïne oorlog ?
Een Nordstream opblazen? 911? MH370? MH17? London bombing? Charlie Kirk? Past allemaal prima binnen het christelijk herderen van de goedgelovige christenen
Meer lezen?
https://www.facebook.com/share/p/1ViQH7wCm5/?mibextid=wwXIfr
Twee grootste en zichtbare christelijke / zionistische diep gelovigen Benjamin Netanyahu en Donald Trump, die door diezelfde Netanyahu bedreigd wordt met de dood als hij niet meegaat in de beslissingen van Israël. De 24e is er het shofar festijn in Israël wat met 100 shofars over de hele wereld te horen is (internet) wat de wereld zou kunnen doen schudden. WW3?
Ze zullen wel moeten.
Politici zijn tegenwoordig allemaal principeloze leugenaars.
Gewoon omdat ze niet meer onafhankelijk zijn.
Ze zijn afhankelijk van het grote geld dat naar believen de media kan inzetten om politici te demoniseren.
En daar kunnen de politici van vandaag zich voor bedanken bij de politici van gisteren die het neoliberale vrije marktsysteem met deregulering en privatisering hebben ingevoerd.
Daarmee beetje bij beetje alle macht weggevend en ook die van de burgers.
Domme kortzichtige incapabele sukkels.
Dit had je kunnen weten : vooruitzien is regeren.