Als je de vijand kent en jezelf kent, hoef je niet bang te zijn voor het resultaat van honderd veldslagen. Als je jezelf kent maar de vijand niet, zul je voor elke behaalde overwinning ook een nederlaag lijden. Als je noch de vijand, noch jezelf kent, zul je in elke veldslag bezwijken. – Sun Tzu, Art of War, III.18
Ik sta er altijd versteld van hoe weinig westerse regeringen zich bewust zijn van hun eigen (gebrekkige) capaciteiten en van de aard en capaciteiten van hun ‘vijanden’, schrijft Bernhard.
Ze hebben vaak geen kennis van de economische en sociologische basisfeiten over hun tegenstanders. Ze handelen op basis van onzin die ze zijn gaan geloven over hun ‘vijanden’. Ze overschatten hun eigen positie, maken verkeerde berekeningen en zijn verbaasd wanneer de feitelijke situatie zich tegen hen keert.
We kunnen, zoals Tucker Carlson hier doet, aanhalen dat de VS “door enkele van de domste mensen op aarde, die momenteel in de Senaat van de Verenigde Staten zetelen, werd verzekerd dat Rusland slechts ‘een tankstation met kernwapens’ was”.
Er werden sancties opgelegd aan Rusland, maar die hadden geen effect. Ze hebben vooral degenen die ze hebben opgelegd, schade berokkend.
De regering-Trump heeft onlangs een invoerheffing van 50 % ingesteld op alle goederen uit Brazilië (ook al heeft zij een handelsoverschot met dat land). Dit was bedoeld als straf voor de regering en de rechterlijke macht van dat land omdat zij de voormalige president Jair Bolsonaro vervolgen wegens het beramen van een staatsgreep nadat hij de verkiezingen had verloren.
Brazilië is een nationalistisch, goed ontwikkeld land dat allergisch is voor inmenging van buitenlandse mogendheden. Iedereen die dat weet, had deze reactie kunnen voorzien:
Voor [president] Lula, wiens linkse bondgenoten een moeilijke verkiezing tegemoet gaan in 2026, is dit een buitenkansje. Uit peilingen blijkt dat zijn regering weer meer steun krijgt nu Bolsonaro de Amerikanen tot intimidatie heeft aangezet. De invoerheffingen schaden ook de belangen van de zakelijke elite, die vaak de grootste voorstanders van Lula’s conservatieve oppositie zijn.
“Wat bedoeld was als een machtsvertoon van MAGA en zijn Braziliaanse franchise, is een politiek cadeau geworden voor Lula, die zich nu geloofwaardig kan profileren als symbool van nationaal verzet, terwijl zijn tegenstanders moeten kiezen tussen loyaliteit aan Bolsonaro en de economische belangen van hun eigen achterban”, aldus de Braziliaanse historicus Andre Pagliarini.
De handelsoorlog van de VS tegen China is een ander punt waarop het gebrek aan kennis over de tegenstander heeft geleid tot het verlies van de strijd:
Toen Trump in april de invoerheffingen op Chinese exportproducten verhoogde, dachten sommige topfunctionarissen van Trump dat Peking snel zou toegeven, gezien de recente economische zwakte van het land. In plaats daarvan riep Peking de bluf van Trump door zeldzame aardmetalen te beperken die nodig zijn voor Amerikaanse fabrikanten van auto’s, militair materieel, medische apparatuur en elektronica.
Toen de aanvoer van deze materialen stilviel, kregen Trump en andere functionarissen telefoontjes van CEO’s die zeiden dat hun fabrieken binnenkort zouden moeten sluiten. Ford, Suzuki en andere bedrijven sloten fabrieken vanwege het gebrek aan grondstoffen.
Trump en zijn topadviseurs waren verrast door de dreiging die de tegenzet van Peking met zich meebracht, zeggen mensen die bekend zijn met de zaak. Dat bracht de Verenigde Staten dit voorjaar terug naar de onderhandelingstafel om een fragiel handelsbestand te sluiten, dat Trump-functionarissen nu niet willen verstoren. In die overeenkomst werden de tarieven verlaagd van minimaal 145 procent naar 30 procent, waarbij China ermee instemde zeldzame aardmetalen net zo vrij te laten stromen als voorheen.
Trump en zijn adviseurs wisten waarschijnlijk niet eens wat zeldzame aardmetalen waren. Ze wisten niet dat China het monopolie heeft op de verwerking ervan tot magneten. Ze wisten niet dat deze magneten nodig waren voor de productie van Amerikaanse hightechproducten.
Bovendien gebruikte China het Amerikaanse voorwendsel van ‘nationale veiligheid’ om zijn zet kracht bij te zetten:
Trump was de eerste die de macht van de Amerikaanse exportcontroles aanwendde door tijdens zijn eerste ambtstermijn de Chinese techgigant Huawei aan te pakken en wereldwijde beperkingen op te leggen aan Amerikaanse technologie. Maar de regering-Biden heeft die regels uitgebreid. Uit bezorgdheid dat de groeiende AI-capaciteit van China zijn leger zou versterken, hebben Biden-functionarissen de export van Nvidia-chips aan banden gelegd, omdat zij deze beschouwen als het meest effectieve knelpunt voor de Chinese AI-capaciteiten.
Sindsdien hebben Amerikaanse functionarissen, wanneer Chinese functionarissen tijdens bijeenkomsten bezwaar maakten tegen de Amerikaanse technologiecontroles, geantwoord dat de maatregelen een kwestie van nationale veiligheid waren en niet ter discussie stonden.
Maar tijdens de bijeenkomst in Genève in mei had China eindelijk een krachtig tegenargument. Peking hield vol dat zijn mineralen en magneten, waarvan een deel naar gevechtsvliegtuigen, drones en wapens gaat, een “duaal gebruik”-technologie zijn die zowel voor militaire als civiele doeleinden kan worden gebruikt, net als AI en chips. Het eiste wederkerigheid: als de Verenigde Staten een gestage aanvoer van zeldzame aardmetalen wilden, moest Washington ook bereid zijn zijn technologiecontroles te versoepelen.
China heeft weer toegang gekregen tot Nvidia-chips en Trump wil een ontmoeting met de Chinese president Xi. Het is duidelijk dat China deze strijd heeft gewonnen.
Ik ben er zeker van dat er in de krochten van het ministerie van Handel of Buitenlandse Zaken enkele China-specialisten zitten die wel wisten hoe China terug zou slaan. Ze hadden waarschijnlijk al uitgespeeld en voorspeld hoe China zou reageren.
Maar Amerikaanse politici, of het nu Obama, Biden of Trump is, zijn te vol van zichzelf om te twijfelen aan hun eigen kennis over hun tegenstanders. Ze kennen hun ‘vijanden’ niet. De gevechten die ze plannen en lanceren, eindigen onvermijdelijk in rampen.
Terwijl ik de afgelopen 25 jaar zag hoe de VS het ene na het andere gevecht op het gebied van buitenlands beleid verloor, wachtte ik op het moment waarop het gezond verstand zou zegevieren. Waar realistische aannames zouden worden gedaan voordat dit of dat nieuwe avontuur zou worden begonnen. Ik verwacht niet langer dat dat zal gebeuren.
Sommigen zeggen dat de VS in een sterke positie verkeren en dat ze, ondanks het feit dat ze chaos veroorzaken door dergelijke gevechten te verliezen, er toch van profiteren. Maar in werkelijkheid zijn het slechts enkelen die profiteren van het voeren en verliezen van deze gevechten, terwijl het land als geheel erdoor wordt verzwakt.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Ik gok dat er wereldwijd 50.000 elites zijn die deze hel op aarde willen en dus creëren.
De overige 7,9 miljard creëren in ruil voor hun loonstrookje een hel op aarde waar ze zelf in moeten leven.
We zijn niet voor niks zo enorm dom gemaakt door het ONDERwijs. Gelukkig sterft domheid altijd uit, helaas duurt dat lang. En zolang er ONDERwijs is worden er elke dag nieuwe zombies gemaakt om de matrix van domheid in stand te houden.
@Theme, klopt m.i. helemaal wat je zegt.
En toch, er komt een eind aan.
Heb vertrouwen.
Er is veel meer als deze matrix.
Dank voor al jouw berichtjes die een soort van klankbord voor mij & ws. anderen zijn.
De lafbekken gaan er van uit dat iedereen zou reageren zoals zijzelf reageren.
Tja, en daar begint de tragedie.
Door de tarifs van Trump is de maïs en soja export kompleet ingestort in Amerika en de kopers zijn uitgeweken naar onder andere Brazilië en Canada, het enige wat de Trump tarifs doen is het land nog sneller naar de kloten helpen (het plan gaat dus op volle snelheid door).
Tjaaa…niet te geloven domheid inderdaad… En hoogmoed komt voor de val ! Overigens, meneer Lula was toch ook de man die heel het volk gedwongen het kwakzalversvergif wil laten inspuiten ? Ook in domheid–kwaadaardigheid ?–zijn er dus superlatieven !