Imad-4: Hezbollah’s ‘graafwerk’ aan de Israëlische propaganda

Het besluit van Hezbollah van vorige week om een video vrij te geven van haar enorme ondergrondse netwerk van tunnels is niet iets om lichtvaardig op te vatten. Hoewel de organisatie al eerder een aantal van haar capaciteiten heeft laten zien, is dit de eerste onthulling van haar strategische faciliteit, “Imad-4”. Vernoemd naar de overleden militaire commandant van Hezbollah, Imad Mughniyeh, herbergt het een fractie van het geavanceerde raketarsenaal van de Libanese verzetsbeweging.

De onthulling bevat belangrijke boodschappen, niet alleen voor de huidige regionale oorlog die zich concentreert op Gaza, maar verwijst ook naar gebeurtenissen van minstens tweeënhalf decennia. De boodschappen van Hezbollah zijn nauw verbonden met het Syrische conflict en de langetermijninspanningen van Israël om te voorkomen dat Libanon wapens verwerft die het machtsevenwicht zouden kunnen verschuiven, waaronder de geavanceerde raketsystemen die nu in Libanon worden geproduceerd, schrijft Khalil Nasrallah.

Maar een van de meest cruciale doelen van deze onthulling is een frontale aanval op Israëls nepverhaal dat Hezbollah zijn wapens, met name raketten, opslaat onder de burgerbevolking.

Dit is een ongegronde bewering die sterk gepromoot wordt door het propaganda-apparaat van Tel Aviv en die weerklank vindt bij tegenstanders van Hezbollah in Libanon. Om veiligheidsredenen heeft Hezbollah zich traditioneel onthouden van commentaar op deze kwestie.

Israëlische propaganda tegengaan

De onthulling van de Imad-4 raketinstallatie betekent een flinke klap voor het Israëlische media-narratief dat Hezbollah wil afschilderen als een militaire macht die zich verschuilt achter burgers en zijn wapens opslaat in huizen, scholen, wooncomplexen en andere civiele infrastructuur.

Dat narratief was een hoeksteen van de anti-verzetsretoriek van Tel Aviv, niet alleen in Israëlische kringen maar ook in Arabische, Libanese en internationale media.

De voorbeelden zijn legio. Op 12 juli 2016, tijdens een zitting van de VN-Veiligheidsraad over Resolutie 1701, presenteerde de Israëlische gezant Danny Danon een luchtfoto van het dorp Shaqra in het zuiden van Libanon, waarin hij beweerde dat Hezbollah het dorp in een vestingswerk had veranderd en dat “één op de drie gebouwen werd gebruikt voor terreuractiviteiten, waaronder raketwerpers en wapendepots.”

“Hezbollah heeft deze posities naast scholen en andere openbare instellingen geplaatst waardoor onschuldige burgers in groot gevaar komen,” beschuldigde hij.

In een ander geval, op 6 december 2018, postte de Israëlische legerwoordvoerder Avichai Adraee op X, vergezeld van een propagandavideo, waarin hij de valse bewering herhaalde dat een op de drie huizen in het zuiden van Libanon een Hezbollah-vestiging is:

Adraee uitte soortgelijke beschuldigingen op 14 juli 2021, toen hij Hezbollah beschuldigde van het vestigen van een militaire opslagplaats in de buurt van een school in de stad Aba in Zuid-Libanon. Hij merkte op dat deze opslagplaats één van de duizenden doelwitten was die in het bezit zijn van Israëls Noordelijke Commando, en die het doelwit zouden worden bij elke komende confrontatie.

Multifront media-aanval

Maar deze Israëlische verzinsels zijn op grote schaal verspreid door westerse media, waarbij sommige Israëlische discussiepunten publiceren – zoals dat Rafic Hariri International Airport een knooppunt zou zijn voor het smokkelen van raketten of andere vermeende ‘faciliteiten’ in en rond de zuidelijke voorsteden van Beiroet.

Jarenlang hebben Arabische media vergelijkbare campagnes gelanceerd om de Libanese publieke opinie tegen Hezbollah op te zetten en deze verhalen te gebruiken in de sektarische politieke dynamiek van het land.

In sommige gevallen, zoals het incident in Ain Qana op 22 september 2020, meldden Arabische en Libanese media aanvankelijk een explosie als een wapendepot van Hezbollah in een huis. Later bleek het echter te gaan om een verzamelplaats voor restanten van granaten en mijnen.

Bij een ander incident, dagen later, op 29 september, organiseerde Hezbollah een mediatour in het Ouzai gebied om beweringen van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu te weerleggen dat het een raket- en wapenfabriek was.

Deze gebeurtenissen volgden op de nationale tragedie van de explosie in de haven van Beiroet de maand ervoor, die de vijanden en politieke rivalen van Hezbollah graag wilden uitbuiten. Hezbollah kreeg te maken met ernstige beschuldigingen, zoals het opslaan van “ammoniumnitraat” in de haven, die de beweging heftig ontkende.

De presentatie van Imad-4 weerlegt deze verhalen, zowel van Israël als van andere media, echter op een beslissende manier door aan te tonen dat het raketarsenaal en de wapenopslagplaatsen ver van burger- en woongebieden liggen.

Strategische timing en tactische druk

Hoewel de exacte locatie geheim blijft, is de timing van de onthulling van Imad-4 gekoppeld aan verschillende onmiddellijke zorgen, gezien de verhoogde spanningen in de regio. Het komt in de nasleep van de twee moorden door Israël op Hezbollah oorlogscommandant Fuad Shukr in Beiroet en Hamas politiek bureau leider Ismail Haniyeh in Teheran.

De zet is ook bedoeld om een mogelijke Israëlische “preventieve aanval” op burgergebieden te dwarsbomen, die Tel Aviv zal proberen af te schilderen als “raketfaciliteiten”. Het is ook bedoeld om Israëlische berekeningen te verstoren, wat zou kunnen leiden tot misrekeningen in reactie op eventuele toekomstige acties van het verzet. Bovendien laat Imad-4 zien dat Hezbollah klaar is voor een confrontatie, mocht Israël besluiten het conflict verder te laten escaleren.

Zoals secretaris-generaal Hassan Nasrallah van Hezbollah in eerdere toespraken heeft laten doorschemeren, wordt het raketarsenaal van de organisatie op een versterkte en geheime manier gepositioneerd. De onthulling voegt ook druk toe aan de lopende onderhandelingen in Doha over een staakt-het-vuren voor Gaza, bedoeld om de hand van de Palestijnse onderhandelaars te versterken.

Al meer dan twee decennia bouwt het Libanese verzet in het diepste geheim raketinstallaties. Israël heeft aanzienlijke middelen ingezet om deze installaties te lokaliseren en zo een mogelijk conflict voor te bereiden.

Ondanks de uitdagingen die de Syrische oorlog met zich meebracht, is Hezbollah erin geslaagd om geavanceerde wapens naar Libanon over te brengen, waar ze nu worden gemaakt en ontwikkeld, waaronder raketsystemen en drones.

De oorlogsmist wordt dikker

De onthulling door Hezbollah van de Imad-4 faciliteit dwingt Israëlische besluitvormers ongetwijfeld om hun strategieën te heroverwegen, met name binnen het veiligheidsapparaat. De vragen die worden opgeworpen gaan verder dan alleen de confrontatie met Libanon of de beslissing om te escaleren in een grootschalige oorlog; ze raken aan een bredere regionale dynamiek.

De strategische voorbereidingen die Hezbollah in Libanon heeft getroffen, zijn slechts één stukje van een grotere puzzel. Ook de Syrische arena speelt een cruciale rol in de strategie van de Verzetsas, waar gedurende jaren van conflict en zelfs daarvoor al raketfaciliteiten zijn gebouwd.

Een van de hoofddoelen van Israëls zogenaamde “strijd tussen oorlogen” in Syrië was om te voorkomen dat het Syrische leger zijn strategische raketcapaciteiten terugkreeg en om de inspanningen van Iran en zijn bondgenoten te verstoren om oorlogsinfrastructuur op te bouwen die ontworpen is om tegen Israël te worden gebruikt in het geval dat de strategie van de Eenheid van Fronten wordt uitgevoerd.

Kortom, de Imad-4 onthulling dwingt de bezettingsstaat om zijn beslissing om een grootschalige oorlog met Libanon aan te gaan te heroverwegen. Hezbollah heeft laten zien dat het effectief onder de radar kan opereren en de Israëlische inlichtingendiensten te slim af kan zijn, ondanks organisatorische en operationele tegenslagen als gevolg van gerichte moorden of aanvallen.

Deze mediagenieke zet verandert de strategische calculus, waardoor Israël voor moeilijke vragen komt te staan over de ware omvang van de capaciteiten van Hezbollah en de effectiviteit van zijn eigen inlichtingenoperaties.

Bovendien toont het het belang aan van cognitieve oorlogsvoering – een krachtig maar vaak onderschat instrument in het arsenaal van Hezbollah en de bredere Verzetsas.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Pro-Israël propaganda is dom

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: