Onthuld: ‘Oorlogsvluchtelingen’ gaan massaal op vakantie – in hun eigen land

FENIXX KLASSIEKEN

Zij kwamen naar Duitsland omdat zij hun vaderland zouden moeten ontvluchten voor oorlog, terreur en vervolging. Velen zouden daarbij hun leven riskeren. Des te ongelooflijker is het dat vluchtelingen naar hun vaderland terugreizen om daar op vakantie te gaan of om familie te bezoeken. De onderzoeksjournalist Mohammad Rabie (29, zelf een erkend vluchteling uit Syrië) heeft gesproken met enkele van zijn landgenoten – en met reisbureaus en tussenpersonen die hierin gespecialiseerd zijn!

‘Vluchtelingen’ die de grens naar West-Europa zijn overgestoken, gaan vaak – illegaal – op vakantie in de landen waar ze vervolgd zouden worden. Dergelijke gevallen zijn vooral bekend geworden in Duitsland, Zwitserland of Noorwegen. Vaak reizen “vluchtelingen” ook naar hun land van herkomst om kennissen, vrienden of familieleden te bezoeken. Deze reizen duren vaak veel langer dan 30 dagen, schrijft Dr. Manfred Schwarz op Anonymousnews.

80 procent van degenen die “bescherming zoeken” hebben hun papieren “verloren”.

Dit frauduleuze asieltoerisme, dat het recht op asiel ad absurdum neemt, wordt ook vergemakkelijkt door het feit dat vandaag de dag minstens 80 procent van de asielzoekers de Bondsrepubliek Duitsland binnenkomt met alle moderne of meest moderne mobiele telefoons “op de man” of “op de vrouw”, maar verklaart dat ze geen documentatie hebben – wetende dat immigranten snel vervangende papieren krijgen van de lokale autoriteiten. En volgens de mondelinge informatie van de ‘vluchtelingen’, goed of fout, niemand kan de juistheid van persoonlijke informatie verifiëren. Zo staat de deur open voor fraude.

De media van de rood-groene mainstream verzwijgen deze criminele reisondernemingen. In het verleden waren kranten als “Focus” of “Stuttgarter Nachrichten” uitzonderingen op de regel. Linkse nieuwsmakers – vooral de “Spiegel” – proberen zelfs het asieltoerisme te bagatelliseren of zelfs te verontschuldigen. Zelfs in de gelederen van bijna alle politici is er slechts sprake van een welsprekende stilte. En de verantwoordelijke instanties willen de bekende zaken niet publiceren.

Bild-journalist deed undercover onderzoek….

Op dit moment is de krant “Bild” heel anders. Het heeft – uitsluitend en op voorbeeldige wijze – een uitgebreid fraudesysteem blootgelegd met behulp van undercoveronderzoek, met name door een Arabische journalist.

De verantwoordelijke verslaggever, Mohammad Rabie, beschrijft in zijn rapportoge dat grootschalige asielzoekersfraude tegenwoordig gemakkelijk kan worden geboekt bij reisbureaus in Duitsland die gespecialiseerd zijn in dergelijke internationaal reizende asielzoekers die “op tijdelijke basis” naar hun thuisland willen terugkeren. BILD-journalist Rabie, die zelf een erkend vluchteling uit Syrië is, heeft in het kader van zijn onderzoek gesproken met landgenoten, maar ook met reisbureaus en tussenpersonen die gespecialiseerd zijn in illegale lreizen.

Het is duidelijk dat er vele manieren zijn om bijvoorbeeld Syrië binnen te komen. Als het geld beschikbaar is, reist men gewoon via Libanon, Iran of Turkije.

Een telefoontje naar de Libanese luchtvaartmaatschappij “Nakhal”, die op haar website een corresponderend nummer in Berlijn aangeeft, en naar het reisbureau “Al-Outom” in Berlin-Neukölln (Sonnenallee) is voldoende om de gewenste lange reis naar het schijnbaar (maar niet echt) bedreigde thuisland te maken.

Arabisch Reisbureau: Service – All inclusive

In zijn telefoongesprekken met “Nakhal” en “Al-Outom” heeft de “Bild” verslaggever met Syrische wortels openlijk verklaard dat “hij naar zijn vaderland wil reizen, ook al mag hij dat volgens de asielwet niet”. Een reisbureaumedewerker antwoordde: “Geen probleem. Ze hebben alleen een Syrisch paspoort nodig of moeten een ‘transitional ticket’ aanvragen bij de Syrische ambassade. Wij zorgen voor de rest”.

Kosten? Er moet ongeveer 800 euro op tafel worden gelegd. Voor steekpenningen (ze gaan blijkbaar vooral naar grensfunctionarissen aan de grensovergang tussen Syrië en Libanon), vluchten, busreizen en documenten. Hiervoor krijgt men een “Service All Inclusive”.

Mohammad Rabie is van mening dat veel van de ‘vluchtelingen’ die op vakantie waren in hun vaderland nooit politiek vervolgd zijn. Bovendien vermoedt hij dat er onder de passagiers zelfs veel aanhangers van de Syrische Assad-regering zijn. Dat wil zeggen, de regering waar ze zogenaamd voor gevlucht zouden zijn.

Even rust en weg uit Duitsland

In de sociale media doen verschillende Syriërs verslag van hun thuisreizen. Blogger Aras Bacho (20, veroordeeld door Duitse rechtbanken voor seksueel geweld) schreef op Twitter in juli: “Twee weken geleden, namen zes Syriërs die ik ken een vakantie in Syrië om hun familieleden te bezoeken en wat rust te krijgen, vooral uit Duitsland. Je mist je thuisland en het is nu elke dag dat Syriërs dat doen!” Mohammad Rabie sprak voor “Bild” met vluchtelingen die als ‘vluchtelingen’ naar Syrië reisden en daar vertrokken omdat ze daar vervolgd zouden zijn:

• Gina (38, naam veranderd) woont in de Vrijstaat Beieren. Ze kwam in 2015 naar Duitsland. Sindsdien is de ‘vluchteling’ twee keer in haar thuisland geweest. “Ik bleef twee maanden, nam een vakantie”, zegt ze. Op de vraag waarom ze naar een land ging waar ze uit gevlucht was, antwoordde Gina: “Ik heb mijn drie kinderen bezocht. Ik zou het opnieuw doen, zelfs als ik mijn verblijfsvergunning zou verliezen”.
• Maya woont sinds 2015 ook in Duitsland. Ze zou haar zieke vader in Damascus hebben bezocht. “Ik vloog naar Turkije, stak de grens over naar de Syrische stad Qamishli… Ik heb de Duitse autoriteiten niet ingelicht, omdat ik bang was dat mijn asielrecht zou worden ingetrokken”.

Met asielpapieren van de Duitse autoriteiten: zorgeloze terugkeer naar Duitsland

Maar hoe komen de ‘vluchtelingen’ terug naar Duitsland? vraagt menig gezagsgetrouwe Duitse burger – die zijn dagelijkse werk doet en belasting betaalt – als hij zulke verhalen hoort. De Arabische verslaggever van Europa’s grootste boulevardblad heeft dit ook onderzocht. Het is gebruikelijk om met de Syrische identiteitspapieren terug te reizen naar het transitland waar men vandaan komt.

Van daaruit worden de Duitse asielpapieren teruggestuurd naar Duitsland. “Als de paspoorten in Syrië gestempeld waren, kon men bijvoorbeeld via Denemarken het land weer binnenkomen en beweren dat men zijn paspoort aan de grens kwijt was”.

Het Bundesamt für Migration und Flüchtlinge (BamF) is al lang op de hoogte van deze zeer bijzondere vorm van thuisverlof. De BamF kent geen exacte getallen. De officiële regeling luidt: Als een dergelijke thuisreis bekend wordt, dreigt – weliswaar bijna altijd alleen in theorie – intrekking van de asielstatus.

Het woord is nu aan minister Seehofer – maar wat zijn zijn woorden waard?

In de huidige “Bild am Sonntag” heeft minister van Binnenlandse Zaken Horst Seehofer opnieuw het woord genomen na de berichtgeving van “Bild” over asieltoerisme op zaterdag. De woorden van de minister: “Een Syrische vluchteling die regelmatig op vakantie gaat in Syrië kan niet serieus beweren dat hij vervolgd wordt in Syrië”. Alleen degenen die “regelmatig” op vakantie zijn in het Midden-Oosten?

De “Minister van Veiligheid” beperkt zijn aankondigingen snel nog verder door aan de “BamS” te verklaren dat “de ontwikkeling in Syrië nauwlettend in de gaten moet worden gehouden”. Seehofer: “Als de situatie het toelaat, zullen we repatriëringen uitvoeren”. Aha. Maar wanneer laat “de situatie” toe dat terugkeer geregeld wordt?

Is de minister alleen bezorgd over Syrische oplichters? Hoe zit het bijvoorbeeld met de ‘vluchtelingen’ uit Eritrea, van wie bekend is dat zij ook vaak thuis hun vakantie doorbrengen? Deskundigen op het gebied van “vluchtelingenbeleid” weten dat de verklaring van Seehofer ook hier waarschijnlijk niet de moeite waard is van het papier waarop ze werd gedrukt. De praktijk in Duitse instanies straft de Beierse politicus met leugens.

Elke deskundige van de verantwoordelijke autoriteiten weet dat “diskwalificatieprocedures” een zeer grote hoeveelheid tijd en werk vergen. Ook al is een dergelijke procedure in uitzonderlijke gevallen met succes uitgevoerd, dan nog gaan de betrokken “thuisreizigers” meestal naar de rechter. Eindeloze gerechtelijke procedures die door de staat worden betaald (rechtsbijstand) zijn het resultaat.

Mocht de BamF daadwerkelijk winnen in de administratieve rechtbanken, dan is deportatie echter zeer onwaarschijnlijk. Het volstaat voor de ‘vluchteling’ om bijvoorbeeld te verklaren dat hij geen papieren heeft of lijdt aan een angststoornis (bijvoorbeeld nachtmerries). Dan blijft de “persoon die bescherming zoekt”, die duidelijk een fraudeur is, in het land. En zo kan hij blijven genieten van de sociale voordelen die de Bondsrepubliek blijkbaar zo aantrekkelijk maken voor immigranten uit de hele wereld.

Wie controleert de ‘gevluchte’ Hartz IV-ontvangers [sociale uitkering]?

‘Vluchtelingen’ die een “verblijfsvergunning” in Duitsland hebben gekregen (van welke aard dan ook – en er zijn een groot aantal van hen) ontvangen onmiddellijk Hartz IV (flat of huis, woonvergoeding, meubels, kleding, gratis medische zorg, etc.). Als Hartz IV-ontvangers, die wettelijk als “vluchtelingen” worden beschouwd, naar het buitenland willen reizen, moet het verantwoordelijke arbeidsbureau worden ingelicht. De officiële duur van de reis mag niet meer dan drie weken bedragen. Maar wie controleert dit?

Niemand in de Duitse kantoren zal willen verklaren dat een werknemer of ambtenaar bereid of in staat is om te controleren waar deze ‘vluchtelingen’ werkelijk naartoe gaan. Reizen naar het thuisland is onder de huidige wetgeving niet toegestaan. Maar wie geeft daar echt om bij de ambtenaren van de Duitse autoriteiten?

De verantwoordelijke griffier en justitie weten het heel goed, zelfs het politieke leiderschap is over het algemeen op geen enkele manier geïnteresseerd in het feit dat voorschriften in dit verband echt worden gerespecteerd – of zelfs worden gehandhaafd. Omdat dat slechte foto’s en onaangename krantenkoppen kan opleveren. En dat kan op zijn beurt de goede Franz, die nog steeds gelooft dat alles in het “vluchtelingenbeleid” in Duitsland goed is, van streek maken.

Duitsers binnenkort vreemden in eigen land: migrantenaandeel onder kinderen in grote steden loopt op tot 75 procent