Oekraïne: Wat komt hierna?

Ongetwijfeld leven wij, zoals een Chinese filosoof zou zeggen, in “interessante tijden”, dat wil zeggen, tijden van grote verandering voor de hele mensheid.

Existentialistische filosofen als Sartre en Camus zouden verbaasd zijn als zij vandaag zagen hoe verwijzingen (althans in naam) naar de gedachtestroming die zij bijna 80 jaar geleden vormden, zich in de media vermenigvuldigen, schrijft Jorge Capelán.

Steeds meer staten en naties beweren geconfronteerd te worden met “existentiële” bedreigingen, en dat is geen wonder, want Rusland heeft alles op het spel staan, het Westen heeft alles op het spel staan, en de wereld heeft ook alles op het spel staan.

In deze tekst proberen wij verder te gaan dan het nu en een blik te werpen op wat er zou komen na deze grote botsing tussen de Verenigde Staten en Rusland-China. Wij zullen trachten een antwoord te geven op de vraag hoe de nieuwe post-westerse multipolaire orde eruit zou zien. Maar eerst zullen wij enkele opmerkingen maken over de huidige situatie in verband met de oorlog in Oekraïne.

De afgelopen dagen werden op het Economisch Wereldforum enkele van de diepste zorgen van het Westen geventileerd. Terwijl de gepensioneerde (en bijna honderdjarige, maar allerminst seniele) imperiale strateeg Henry Kissinger waarschuwde dat er nog maar weken zijn om met Rusland aan de onderhandelingstafel te gaan zitten, om een oorlog te voorkomen die “het machtsevenwicht in Europa” in gevaar zou brengen.

De topadviseurs van de marionetten-president Volodymir Zelensky namen geen seconde de tijd om Kissinger van repliek te dienen met een onbeleefd “go fuck yourself” en “ddumb fuck”.

Als Kissinger gedegradeerd is tot de groep van dissidente (maar niet beslissend invloedrijke) stemmen binnen het imperium, dan kan iets anders gezegd worden van George Soros.

De nog niet meer zo jonge tycoon en verkwistende politieke financier van Amerikaanse oorlogen gaf op het forum de bondige waarschuwing dat:

De woorden van Soros moeten in hun ware betekenis begrepen worden.

Soros zegt niet “red de mensheid”, want dat is het minst belangrijke voor de globalistische elites die vandaag het “collectieve Westen” beheersen. Hij zegt “red onze beschaving”, dat wil zeggen, die voor hen als enige bestaat, en dat is de beschaving die ontstaan is uit de genocide van de Europese kolonisatie van de wereld 500 jaar geleden.

De reactie van het Westen op de Russische speciale operatie in Oekraïne is van dien aard, dat de Derde Wereldoorlog echt dreigt uit te breken voordat die rechtstreeks het Chinese grondgebied bereikt. In Oekraïne durfde Rusland de al 30 jaar durende uitbreiding van de NAVO naar het Oosten met wapens in de hand te beantwoorden, en het Westen voelde zich onmiddellijk met de dood bedreigd. Een bewijs van zijn broosheid, zowel in zijn materiële als in zijn ideologische basis.

Zeker, het Westerse globalisme is een seniel verschijnsel, met zichtbare koppen als die van Biden (79 jaar), Klaus Schwab (84) en George Soros (90).

De wanhoop die te zien is bij de woordvoerders van het globalisme (Biden, de NAVO, de Britten, de Europese politieke klasse…) geeft aan dat het Westen, onder auspiciën van het globalisme, ostentatief de waarschuwingen van Kissinger in de wind slaand, geen Plan B heeft: zijn enige plan is om de directe werelddictatuur van zijn multinationals te vestigen door China en Rusland terug te dringen.

Wat Rusland betreft, dromen zij ervan om het na de val van de USSR terug te brengen in de tijd van Jeltsin, en wat China betreft, om het terug te brengen in de tijd van de Opiumoorlogen in de 19e eeuw. IJdele illusies van oude imperiale glorie…

Het is inmiddels duidelijk dat opkomende mogendheden uit de meest uiteenlopende breedtegraden niet bereid zijn naar de pijpen van Washington te dansen: India en China, gevolgd door de rest van de BRICS die grote landen als Mexico en Argentinië meeslepen; bijna alle grote olie-exporteurs; veel landen die rijk zijn aan bevolking en grondstoffen en zelfs oude bondgenoten van Washington als Israël, Saoedi-Arabië en Turkije verzetten zich op veel punten tegen het westerse dictaat om Rusland te isoleren om het op de knieën te dwingen. Integendeel, zij zijn positief en nemen zelfs actief deel aan het Russische beleid om de internationale handel buiten de baan van de dollar te ontwikkelen.

Anderzijds beginnen er scheurtjes te komen in Europa, dat de boycot van Russische olie niet heeft kunnen doorvoeren en niet serieus van plan lijkt om zich te ontdoen van het Russische gas waarvan het afhankelijk is.

Het Oude Continent wordt verscheurd tussen een globalistische heersende klasse (zowel in de politiek als in de media) en de realiteit van een anti-Russische oorlog, die de ergste economische en sociale gevolgen heeft voor zijn eigen volkeren.

Steeds meer Europeanen beginnen te begrijpen dat zij niet in eeuwige oorlog met Rusland kunnen leven. Maar door het globalistische script van Wall Street en de City van Londen te volgen, brengt Europa zijn toekomst als een van de polen van de opkomende multipolariteit in gevaar.

Zullen zijn elites op tijd het roer kunnen omgooien?

DRIE MOGELIJKE SCENARIO’S

Na bovenstaande constateringen, en rekening houdend met het permanente gevaar van een thermonucleaire oorlog, kunnen wij ons drie grote scenario’s voorstellen:

1. Overwinning van het Westen met “regime change” in Moskou en Peking en oplegging van een westerse corporatieve dictatuur wereldwijd.

Dit zou het eindspel betekenen en de oplegging van de ontvolkingsagenda van het Westen. Er zal waarschijnlijk een grote nucleaire vuurzee komen, en als die er niet komt, zou dat toch al een wereldwijde genocide betekenen, vanwege de toegenomen armoede en de vernietiging van de boerenstand op wereldschaal. Ik wens u een goede nacht.

2. Nederlaag van het Westen na een bloedige vuurzee, hoogstwaarschijnlijk met “tactische” kernwapens.

Dit scenario zou leiden tot het langzame en onzekere ontstaan van een nieuwe post-westerse orde. De welvaart van het menselijk ras is niet verzekerd, door de materiële, ecologische en sociale vernietiging van de oorlog.

3. Vernietiging van het Westen onder minder oorlogszuchtige omstandigheden.

Als het gebruik van kernwapens vermeden of beperkt kan worden, en als er tegelijkertijd een breed proces van ongehoorzaamheid aan de door het Westen gepropageerde “op regels gebaseerde orde” op gang komt, zal de nieuwe post-westerse orde het lot van de mensheid met meer succes tegemoet kunnen treden.

In dit laatste scenario zijn er twee mogelijkheden: de eerste is dat het Westen, in de vorm van Noord-Amerika/Europa, “één speler onder de anderen” blijft. De tweede (en waarschijnlijker) mogelijkheid is dat zowel Noord-Amerika als Europa naar de tweede plaats worden verwezen, gezien het ernstige gevaar van een burgeroorlog in de Verenigde Staten en de gevolgen van anti-Russische sancties voor de westerse, vooral Europese, economieën.

DE NIEUWE POST-WESTERSE ORDE (ENKELE OPMERKINGEN)

De nieuwe post-westerse orde moet uit feiten voortkomen, zij kan geen product zijn van een bureau of een pact aan boord van een oorlogsschip, zoals het beroemde Atlantisch Handvest dat in augustus 1941 door Churchill en Roosevelt werd ondertekend en 80 jaar later door Biden en Boris Johnson werd geparodieerd.

Waren de Britse en Amerikaanse leiders het in 1941 eens over vele kwesties die de naoorlogse wereld zouden gaan bepalen, in 2021 kwamen zij overeen om zich samen in de afgrond van “après moi, le deluge” te storten.

Op economisch gebied moet de nieuwe orde voorrang geven aan de reële economie, waarbij financiën ondergeschikt worden gemaakt aan politieke macht. De logica van “win-win” en consensus toepassen. De nieuwe post-westerse orde waarvan de grondslagen nu worden gelegd, heeft in de eerste plaats een nieuwe financiële orde nodig.

Deze is absoluut noodzakelijk, en zal zeker gekenmerkt worden door het einde van de fiatvaluta’s (d.w.z. valuta’s waarvan de waarde alleen door “marktvertrouwen” wordt gedekt); een verankering van valuta’s aan goud en grondstoffen en een pluraliteit van valuta’s (“valutamandjes”).

De nieuwe post-westerse orde zal een groot aantal conflicten erven die door de oude westerse koloniale orde niet opgelost zijn (van het Mapuche-conflict in Chili tot Palestina, Turkije, talrijke conflicten in Afrika, enz.) Zij zal ook structurele problemen erven in verband met de toegang tot hulpbronnen, vooral water.

Zij zal ook het hoofd moeten bieden aan een zeer zware sociaal-economische schuld (bijvoorbeeld het gebrek aan voedsel, water en sanitaire voorzieningen voor grote delen van de mensheid) en aan het gebrekkige westerse productiemodel dat geërfd wordt (bijvoorbeeld van een medische “industrie” die gebaseerd is op het ziek houden van de bevolking om hun producten aan hen te verkopen, tot een voedsel-“industrie” die gebaseerd is op de vernietiging van het milieu, de vernietiging van de biodiversiteit en de productie van voedsel van slechte kwaliteit).

Politiek gezien zal de nieuwe orde pluriform moeten zijn, want zij zal bestaan uit liberale democratieën, theocratieën, autocratieën, enz. en uit landen van socialistische, kapitalistische en andere oriëntaties.

De nieuwe post-westerse orde kan niet voortkomen uit de erfgenamen van de Volkenbond of de VN, aangezien beide ontworpen zijn door de westerse imperiale mogendheden. Noch de Volkenbond, noch de VN hebben zich ooit om de rechten van de zwakken bekommerd. De VN is volledig doordrongen van westerse belangen (“civil society” van NGO’s die door westerse landen gefinancierd worden, het model van “publiek-private partnerschappen” dat in de praktijk een model is van plundering van de openbare sector, enz.)

Deze organen zijn inefficiënt, omdat zij stemmen boven consensus stellen en “regels” (op maat gemaakt volgens de westerse belangen) boven de oplossing van gemeenschappelijke problemen.

Wij moeten geen “hervorming” van deze organisaties verwachten; zij zullen zelf geleidelijk aan belang inboeten, omdat zij niet in staat zijn een antwoord te geven op de echte problemen in de wereld.

De nieuwe post-westerse orde moet voortkomen uit de huidige opkomende multilaterale mechanismen en andere, zoals CELAC, ASEAN, OPEC+, BRICS, enzovoort. Deze orde moet gebaseerd zijn op consensus, op de win-win logica, op de logica van respect voor diversiteit en op agenda’s voor het oplossen van problemen in plaats van op normatieve opvattingen over politieke systemen, enz.

DE GROTE UITDAGING: DE HEGEMONIE VERANDEREN OM DE WERELD TE DEKOLONISEREN.

De ontmanteling van het unipolaire imperium is slechts de eerste stap om de mensheid te bevrijden van de westerse barbarij. Niet alleen Latijns-Amerika moet gedekoloniseerd worden, maar de hele wereld die vanaf de 15e eeuw door de Europese expansie getroffen werd.

Het begrip hegemonie geldt niet alleen voor politieke overheersing, maar ook voor de controle over dominante ideeën (culturele hegemonie). De westerse hegemonie verdwijnt niet met het verdwijnen van de unipolaire wereld, zoals de invloed van Rome niet ophield met de val van het West-Romeinse Rijk.

Laten wij niet vergeten dat de katholieke kerk de erfgenaam van Rome was en tot op de dag van vandaag is blijven voortbestaan als een van de pijlers van de westerse overheersing, zowel in ideologisch als in materieel-financieel opzicht.

De erfgenamen van de westerse hegemonie zijn op hun beurt drie van de grote bijdragen van het Westen aan de mensheid: de wetenschap en de technologie zoals die door het Westen geformaliseerd zijn; de westerse opvatting van kennis en de daarmee verbonden instellingen zoals de moderne school, enz. en het westerse concept van ontwikkeling, uitgedrukt in de ideologie van de moderniteit.

Het is van essentieel belang deze drie structuren te dekoloniseren om ervoor te zorgen dat het Westerse imperium niet overleeft na zijn politieke en economische ineenstorting. Het is van essentieel belang om wetenschap, kennis en het concept van ontwikkeling te herformuleren vanuit het perspectief van de hele mensheid en niet dat van het Westen.

Dat betekent niet dat die instellingen en categorieën verworpen moeten worden, maar dat zij op creatieve wijze opnieuw toegeëigend moeten worden door ze te “resignifying”, om een uitdrukking te gebruiken die in zwang is.

Al 150 jaar lang financiert en organiseert een enge imperiale elite (Europa-Verenigde Staten), met zowel openbare als particuliere middelen, het hele institutionele netwerk dat op planetair niveau beslist wat de moeite van het bestuderen waard is, welke vragen gesteld moeten worden, welke problemen opgelost moeten worden en hoe dat gedaan moet worden.

Dit heeft vandaag zeer tastbare gevolgen, bijvoorbeeld in de kwestie van de pandemieën en hun gevolgen; in de kwestie van de antwoorden op crisissen van allerlei aard; in de uitdagingen die uitgaan van de kunstmatige intelligentie en de informatie- en communicatietechnologieën.

Het westerse imperium laat ons een wereld na waarin de productie ondergeschikt is gemaakt aan speculatief winstbejag ten bate van particuliere monopolistische belangen.

Zo erven wij een geneeskunde die gebaseerd is op het ziek houden van ons, een agro-industrieel complex dat gebaseerd is op de vernietiging van het milieu en de productie van voedsel van slechte kwaliteit, en informatietechnologieën die in plaats van onze mogelijkheden te bevrijden, ons isoleren, bespioneren en controleren.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de barbaarsheid die van het Westen geërfd is.

De nieuwe post-westerse orde staat voor de uitdaging de mensheid te redden voor een lang tijdperk van historische ontwikkeling of te vergaan voor de barbaarse globalistische holocaust.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

GREAT RESET DOSSIER

WEF Bad Trip: Globalisten willen ons  met Psycho-Drugs “behandelen”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: