Deugman werd anaal verkracht door asielzoeker – voelt zich schuldig over de deportatie van de verkrachter

Karsten Nordahl Haugen in Noorwegen werd verkracht door een Somalische asielzoeker. Karsten is hetero en was door de anale verkrachting danig van slag. Hij kreeg psychische problemen, viel in verslaving, en zijn leven stortte in. Maar omdat Karsten een socialist, feminist, deugmens en anti-racist is voelt hij zich ook beroerd omdat de verkrachter gestraft wordt.

“Ik voel me schuldig over de deportatie van de man die me verkracht heeft”, zegt Karsten in een aflevering van het programma “Jeg mot meg”, van het Noorse televisiekanaal NRK. Karsten is jarenlang in groepstherapie geweest. Maar dat hielp niet, vooral omdat hij zich ook schuldig voelde voor anderen in de gespreksgroep die zoveel meer hadden geleden dan hij. Karsten was na de verkrachting zo plezierig opgevangen door de politie,  gezondheidszorg en familie. De verkrachtingservaringen van de anderen waren niet hetzelfde “succesverhaal”, zegt Karsten.

Karstens werd bevangen door een mentale kortsluiting. Hij wist niet wat hij moest voelen of denken, niet wat hij volgens zijn politieke overtuiging het recht had om te voelen. Was het rechtvaardig om zichzelf als slachtoffer te zien als je als heteroseksuele man verkracht wordt door een Somalische asielzoeker? Karsten wist het niet, en nam een vlucht in alcohol en hasj om denken en voelen te vermijden.

Maar het lukte hem niet geheel zijn gevoelens en bewogenheid te onderdrukken van wat hij als links- deugmens, feminist en anti-racist zou moeten voelen en denken. Met betrekking tot de deportatie van de verkrachter voelt Karsten zich dubbel schuldig – zowel over de uitwijzing van de verkrachter naar Somalië als de vreugde die hij in eerste instantie voelde toen hij erachter kwam dat de verkrachter zou worden uitgezet.

Karsten werd spontaan blij met de beslissing van de rechtbank, dat hij nu voor altijd van deze misdadiger verlost was. Maar daarna won het schuldgevoel over de vreugde. Als weldenkend solidaristisch socialistisch deugmens mag je op deze manier niet denken of voelen. Karsten voelt zich na vele jaren nog steeds slecht dat hij de oorzaak is dat de Somalische verkrachter niet in Noorwegen mocht blijven.

Karsten ziet de Somalische dader als slachtoffer van zijn levensomstandigheden, gekenmerkt door oorlogen en ellende, en is niet boos op hem. Karsten legt de schuld bij zichzelf en zijn vooroordelen, maar over de verkrachter wil hij niet oordelen. Het was niet zijn schuld dat hij verkrachtte, redeneert Karsten.

Karsten heeft ook nog met meer relevante angsten gekoppeld met de verkrachting te kampen, onder andere dat het taboe is om als ​​man een verkrachtingsslachtoffer te zijn. Hij is ook bang dat geen meisje met een jongen wil zijn die verkracht is.

Misschien moet Karsten zich daar minder druk over maken, en zich afvragen of er een meisje is die verkering wil hebben met een jongen die als Karsten redeneert. Maar misschien kan Karsten een gelijkgestemd links deugmeisje vinden die hetzelfde leed is overkomen en ook denkt dat ze meer schuld draagt dan de verkrachter.

Lees de afscheidsbrief van Darko voor Zweden – het gezin Darko heeft genoeg van het multiculturalisme