Op 26 september 2010 vond de brute moord op Elin Krantz in Gotenborg plaats. Een daad in het teken van multiculturalisme die velen heeft geraakt.
Eind september neemt Elin Krantz samen met een oude klasgenote de tram naar de migrantenwijk Länsmansgården. Ze is uit geweest en heeft met haar vrienden plezier gemaakt in het centrum van Gotenburg. Op de film van de bewakingscamera’s ziet men hoe Elin en haar vriendin praten tijdens de reis die haar laatste zou zijn.
In de tram bevindt zich een man genaamd Ephrem Tadele Yohannes. De film laat zien hoe Yohannes contact probeert te leggen met de twee vrouwen die duidelijk hun desinteresse tonen. Elin’s vriendin stapt slechts een paar haltes van de Gropegårdsgatan uit, die dicht bij Elins woonplaats ligt. Wanneer Yohannes Elin alleen ziet zitten, gaat hij haar storen. Meerdere malen loopt hij naar haar toe, praat en gaat naast haar zitten. Hij leunt over haar heen en men ziet duidelijk dat Elin last heeft van het opdringende gedrag van de man. Ze pakt haar mobiele telefoon en kijkt dan door het raam in de hoop dat hij zal stoppen.
Om de een of andere reden kiest Elin ervoor om te blijven zitten en reist acht haltes voorbij haar halte om op de tramhalte op de Temperaturgatan uit te stappen. Daar vertrekt ze met haar moordenaar in het kielzog. De trambestuurder vertelt later tijdens het verhoor dat de man Elin rustig volgde. Kort nadat ze allebei de tram hebben verlaten, gaat voor de derde keer de telefoon bij een van Elin’s vriendinnen. De beller is Elin, maar haar vriendin slaapt en neemt niet op. In de ochtend ziet zij dat zij drie gemiste telefoontjes van haar vriendin heeft. Zij luistert naar de boodschappen en hoort een wanhopige vrouw “NO!” schreeuwen, terwijl twee mannen met rustige stemmen in een vreemde taal spreken. Per ongeluk zal de vriendin de berichten verwijderen, wat het onderzoek voor de politie nog ingewikkelder zal maken.
In de avond van 27 september vindt de politie het verminkte lichaam van Elin Krantz in een bos. Ze is verborgen onder grote keien en haar verwondingen getuigen van een wrede verkrachting en een roekeloos geweld. De Ethiopiër Ephrem Tadele Yohannes, 23 jaar oud, wordt op 28 september gearresteerd op verdenking van de moord op Elin. Een politieagent herkent hem van de trambewakingsfilm. Yohannes staat en hangt dan op het Centraal Station. De moord op Elin wekt al snel onder de mensen in het hele land grote afschuw op, maar ook in het buitenland. In Gotenburg wordt een fakkeltocht gehouden om te protesteren tegen geweld tegen vrouwen. Wanneer de beelden van het verkrachte en het gesloopte lichaam van Elin online worden verspreid, culmineert de haat en velen vinden dat het nu genoeg is geweest.
Het juridische naspel gaat medio maart 2011 serieus van start. Yohannes, die eerder de misdaad ontkende, geeft beetje bij beetje toe. Er zijn veel aanwijzingen dat hij de moordenaar van Elin is. Er komen gegevens binnen dat hij eerder gewelddadig is geweest tegen vrouwen en in de Verenigde Staten in de gevangenis heeft gezeten. Yohannes zou ook behandeld zijn geweest om zijn agressiviteit te overwinnen. Maar wat hem het meest bindt aan de moord en verkrachting, is de ontdekking van Elins DNA in de vorm van bloed en secretie op zijn broek en onderbroek.
Tijdens het proces zijn Elin’s vader en moeder met haar vijf broers en zussen erbij. Elin’s vader zit gebroken en zijn tranen rollen over zijn wangen als hij de foto’s van zijn eens zo mooie en vrolijke dochter ziet verschijnen. Verschillende getuigen vertellen wat ze gehoord hebben. Een vrouw die ongeveer 100 meter van de plaats van het misdrijf woont, zegt onder andere hoe ze midden in de nacht geschreeuw hoorde toen ze opstond om haar baby te verzorgen. Het schreeuwen duurde ongeveer 15 minuten. Toen moet de klok ongeveer kwart voor vijf in de ochtend zijn geweest. Tijdens de getuigenverklaring grijnst Yohannes naar de verpletterde en huilende familie achter kogelvrij glas. Op 13 april 2011 kondigde de rechtbank van Gotenburg aan dat Ephrem Tadele Yohannes de schuldige is. Het hooggerechtshof maakte op 10 juni 2011 zijn vonnis openbaar; 16 jaar gevangenisstraf en levenslange uitzetting.
Wat kan er nog ernstiger zijn dan dit? Hij heeft een jonge vrouw met haar hele leven voor zich op een vreselijke wrede wijze vermoord. Ze was niet geïnteresseerd in zijn avances en nam toen de vrijheid om haar leven te beëindigen. Haar hele familie lijdt eronder. Het zal nooit beter worden. Er zijn wonden die nooit zullen genezen, zei officier van justitie Stina Lundqvist wanneer de rechtszaak was beëindigd.
Na de begrafenis en het proces ging het leven voor de rest van de wereld verder. Maar één ding is zeker. De macabre foto’s en de verschrikkelijke details die de moord op Elin Krantz tekenen, zijn bij velen in het geheugen gegrift.
Mei 2021 word dit stuk stront vrijgelaten, en als het goed is uit Zweden gezet….en dan, huisje in Nederland want het is toch zo’n zielige kansloze jongen…..
“Ephram kan snart vara en fri man då han avtjänat två tredjedelar av sitt straff. Det är därför inte omöjligt att han under maj 2021 blir villkorligt frigiven. Däremot har han bråkat med folk inne på fängelset, han har arbetsvägrat och har i ett brev klagat och hävdat att hans ”mänskliga rättigheter” kränkts i Sverige.”
Mijn Zweeds is wat shit maar ik denk dat we allemaal wel abegrijpen dat er nieuwe slachtoffers mogen worden gemaakt…
I dont feel sorry for the swedish people .. not 1%.
Ik vind het bij de beesten af dat voor ene pleziertje van de een een ander moet sterven en als afval word achtergelaten. Dat doen enkel dieren.
Zou dit in een moslim land zijn gebeurd door een blanke dan zouden tien jaar later willekurige blanken nog met hun leven voor andermans misdrijf betalen…..we zijn veel te soft, keihard geweld zonder aanziens des persoons als een bevolkingsgroep zoiets flikt zorgt ervoor dat het stopt, ofwel links, ofwel rechtsom. Maar politie en overheid willen dit soort zaken, willen andermans kinderen kapot hebben, het is namelijk de basis van hun macht, verdeel, kweek angst en heers.
Hopelijk heeft de familie kopgeld gereserveerd, het zou niet meer dan passend zijn om herhaling te voorkomen. Geen wraak, simpelweg preventief onderhoud, opdat een ander kind niet door deze straks ergens anoniem weer rondlopende smeerlap hetzelfde lot ondergaat. Hij gaat misschien straks Zweden uit, maar kan goed in Nederland komen te wonen..
Voorkomen wanneer men weet van zieke gevaarlijke besmettelijke zaken en preventief handelen is simpelweg …. Burgerplicht.